Post Description

Geen repost - eigen nieuwe versie (gewoon omdat ik er zin in heb; en zonder competitie naar eventuele reeds bestaande versies).

Ik voelde de zachte, bevende aanraking van de lippen op de overgevoelige huid van mijn keel en de harde druk van twee scherpe tanden die me aanraakten en toen bleven rusten. Ik sloop mijn ogen in smachtende extase en wachtte - wachtte met kloppend hart.
Maar op dat ogenblik voelde ik een ander gevoel door me heen schieten, gelijk een bliksemschicht. Ik werd me bewust van de aanwezigheid van de graaf en van het feit dat hij als het ware omgeven werd door een storm van razernij. Terwijl mijn ogen mijns ondanks opengingen, zag ik hoe zijn sterke hand de hals van de blonde vrouw beetpakte en met reusachtige kracht wegtrok, haar blauwe ogen geheel veranderd door woede, de witte tanden knarsend van razernij en de bleke wanden vuurrood van hartstocht. Maar de graaf! Nimmer heb ik me zo'n woede en razernij kunnen voorstellen, zelfs niet van de duivels in de hel ...

Mede dank zij het onderzoek dat twee Amerikaanse hoogleraren enige jaren geleden instelden naar het bestaan van het bloeddorstige wezen dat model stond voor Bram Stoker's monsterachtige graaf Dracula, is er een enorme opleving waarneembaar van de belangstelling voor de vampier, die niet in de eerste plaats wordt aangemoedigd door achttiendaagse vliegreizen naar de provincie Trannsylvanië in Midden-Roemenië, waar Dracula woonde. Daarmee gepaard gaat een nu niet meer te stuiten stroom vampierliteratuur, even rijkelijk vloeiend als het bloed dat de "ondoden" zo gaarne tot zich nemen om hun bestaan te rekken. Het meesterwerk "Dracula" neemt in die lange reeks een niet weg te cijferen en niet te overtreffen plaats in.