Post Description

Lau is een Schots trio dat al 12 jaar samen optreedt en albums maakt van hoge kwaliteit. Deze is geen uitzondering, misschien zelfs wel een nieuwe benchmark. Het duurde een jaar om het te schrijven en een week om het op te nemen. Een jaar waarin in de UK nogal veel gebeurde. Het album wordt hier en daar dan ook omschreven als een Brexit-album. Anderen horen er de late Beatles in. Ik hoor dat allemaal niet, maar ik hoor wel muziek die moeilijk te omschrijven valt en zeker niet in een hokje past. Ja, hun wortels zitten in de folk, maar telkens vinden ze dat opnieuw uit. Experimenteel, dat zeker.

De titel komt uit een sonnet van Seamus Heaney, The Shipping Forecast. Iemand die nogal veel teksten heeft geschreven waar later Britse folksongs op gebaseerd werden.

In het eerste, zeer melancholische nummer ‘I Don’t Want to Die Here’, zitten de regels
‘Slick cobbled stones reflecting seventies festoons, 
our drunken county rallies round ideas like sad balloons’,
The vehemence of opinion. The shoutiness. The rise of the right. 
The allure of brashness in politics…
The sense that our collective future is hazy.’   

Brexit of niet? Of gewoon een observatie die in Nederland ook gemaakt zou kunnen worden.

Daarna Echolalia met een terughoudende gitaar en antieke viool, tempowisselingen en mistige akkoorden. Het schuurt tegen post-prog aan. En zo gaat het door en wordt het steeds mooier. Melodie, poëzie, emotie en herinneringen worden kundig de songs in en uit geweven. Om dan te eindigen met ‘Riad’, een meer traditioneel nummer met een accordeon, maar wel met een wat jazzy gitaar- en een geweldige vioolpartij. Beetje traditioneel dan. 

Eén van de redenen dat je er lastig je vinger op kunt leggen is dat alle bandleden zelf nummers schrijven, muziek en tekst, die op tafel leggen waarna ze met z’n drieën aan het werk gaan. Een fascinerende band.

Tracklist:
1. I Don't Want to Die Here (4:57)
2. She Put on Her Headphones (3:15)
3. Toy Tigers (5:37)
4. Echolalia (7:13)
5. Itshardtoseemtobeokwhenyourenot (5:43)
6. Dark Secret (5:54)
7. Return to Portland (7:10)
8. Riad (5:20)

Staat er compleet op, 10% par2 meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”