Post Description

Met het spotten van dit album schaar ik mij in de rangen van notoire voorgangers. Als je Gurf Morlix even in het zoekvakje zet weet je wie ik bedoel.

Voor degenen die hem niet kennen, en ik hoop dat dat er weinigen zijn, hij is de producer van o.a. Lucinda Williams, Slaid Cleve en Mary Gauthier. Hij speelt heel veel instrumenten en schenk die kunsten vaak aan andere bekende artiesten. Op dit album heeft hij alle instrumenten zelf gespeeld behalve de drums en het Hammond B3 orgel. Een kunstenaar.

Kenmerkend voor zijn stijl op dit, zijn 10e, album, maar eigenlijk altijd, is dat je soms denkt dat hij bij je in de kamer zit als je naar de muziek luistert. Een beetje spookachtig maar heel echt. Het is een beetje de muziek die je, als je geluk hebt, hoort in een achteraf kroeg in Amerika, waar iedereen cowboylaarzen en -hoeden draagt en stoffig is. 

In het eerste nummer staat in het refrein ”Your kisses taste like turpentine!” Best gek voor een liefdesliedje, maar het laat je wel even beter luisteren. En zo is het eigenlijk met al zijn teksten; rauw en heel eerlijk. Niet voor iedereen weggelegd, maar ze worden zo perfect in een muzikaal jasje gemeten dat als niet naar de teksten luistert het ook prachtig is. Doe alsjeblieft allebei en groei mee. 


Tracklist:

1 Turpentine5:45
2 2 Hearts Beating in Time 3:36
3 My Heart Keeps Pounding 3:47
4 I'm a Ghost 5:49
5 Sliver of Light 4:36
6 Bottom of the Musquash River 5:09
7 Spinnin' Planet Blues 6:13
8 I Saw You 4:52
9 Backbeat of the Dispossessed 4:44

Staat er compleet op, 10% par2 meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”