Post Description

Op bluesmagazine.nl stond het volgende:

Weg is de jonge Louisiana-revolverheld die doorbrak in de vroege jaren ’90 met zijn vurige gitaarsolo’s en nietsontziende teksten. De inmiddels 41-jarige Kenny is die periode al ruimschoots ontstegen, en nog altijd brengt hij zijn Fender Strat naar hoogtes waar anderen niet durven te komen. Als een volwassen man en een vader hebben andere gedachten en gevoelens de overhand, en dat is op ‘The Traveler’ duidelijk hoorbaar.

“De albumtitel komt van het nummer Tailwind“, legt Kenny uit. “We zijn allemaal reizigers van het leven. Dit zijn testtijden voor ons als samenleving met alles wat er vandaag de dag in de wereld gebeurt. Zonder enig politiek standpunt in te nemen zeggen wij: ‘Laten we er samen doorheen gaan, elkaar waarderen en niet met elkaar vechten.” De nieuwe nummers begonnen meestal met een rauwe riff die op Shepherd’s mobiele telefoon werd vastgelegd, De nummers kwamen tot bloei in Neptune Valley, Los Angeles, met de productie van Shepherd en Marshall Altman.

Eersteklas gitaarspelen is altijd zijn visitekaartje geweest, maar eenmaal in de veertig weet Shepherd wanneer hij moet blazen en wanneer hij rustig moet ademen. “Er is wat meer terughoudendheid op ‘The Traveler’. Naarmate ik ouder word, ben ik meer van de less-is-more aanpak geworden. Ik speel meer in dienst van het nummer.” Ook deelt Kenny op dit album meer vocale verantwoordelijkheden naast zijn zanger, Noah Hunt, dan op eerdere releases, waardoor de band nog veelzijdiger is geworden. “Ik klink nog steeds niet als Muddy Waters”, lacht hij. “Maar ik ben zeker gegroeid als zanger. Ik ben veel dank verschuldigd aan Stephen Stills die mij ertoe heeft aangezet om meer te zingen in mijn zij-project The Rides, ”

Op het album staan twee covers. “Ik werd gevraagd om een evenement ter ere van Joe Walsh te organiseren,” legt Kenny uit, “en iedereen moest een aantal nummers kiezen om uit te voeren. Wij speelden ‘Turn To Stone‘ en dat beviel zo goed, dat we besloten het op te nemen. ‘Mr. Soul‘ van Buffalo Springfield was Stephen Stills zijn idee. Hij wilde dit nummer samen met mij en Neil Young spelen tijdens een benefiet voor autisme. Het werd een magisch optreden en die dag is mij nog lang bijgebleven. De cover op dit album is eigenlijk een ode aan die geweldige ervaring.

Hij begeeft zich tussen muzikale legendes, maar de bescheiden Shepherd veracht elke suggestie dat hij in één adem genoemd mag worden met de bluesgrootheden waarmee hij zoal heeft samengewerkt. Toch accepteert hij dat met het vervagen van de oude garde er een verantwoordelijkheid is om de fakkel te dragen. “De onontkoombare realiteit is dat ik ouder word, en de generatie bluesartiesten voor mij er niet voor altijd zullen zijn. Als ik lang genoeg leef, hoop ik terecht te komen in die categorie van oude blues staatslieden. Voor iedereen in die positie, is het hun plicht om de blues door te geven. Het gaat hier niet niet om mij en mijn muziek, het draait allemaal om het genre in de breedste zin levend en relevant te houden.”

Tracklisting
1. Woman Like You
2. Long Time Running
3. I Want You
4. Tailwind
5. Gravity
6. We All Alright
7. Take It On Home
8. Mr. Soul
9. Better With Time
10. Turn To Stone

Staat er compleet op, 10% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele poster.

“Muziek is kunst en kunst moet voor iedereen bereikbaar zijn, anders is het elitair.”

https://www.youtube.com/watch?v=0XVGeAuIsjw