Post Description

Was er wel in MP-prut, nu in FLAC dus.

NB:  Speciaal voor “The Neighbour”:  deze spot kost je wel een paar Draakjes. Je weet waar ze naar toe moeten.

Maar nu over de CD:
In 2015 toerde Joe Bonamassa door Noord Amerika waarbij hij een ode bracht aan de 3 Kings (BB King, Freddie King, Albert King). Een concertreeks die op fraaie wijze in beeld en geluid is vastgelegd op Live At The Greek Theatre. In Europa deed Bonamassa het een jaar later heel anders. Hij studeerde materiaal van drie Britse gitaariconen in en bracht tijdens een korte tournee een hommage aan Eric Clapton, Jeff Beck en Jimmy Page. In tegenstelling tot de Amerikaanse tour nam hij geen big band mee, maar werd begeleid door ‘slechts’ vier bekwame muzikanten, namelijk Michael Rhodes (bass), Reese Wynans (keyboard), Anton Fig (drums) en Russ Irwing (gitaar en vocals).
Naar eigen zeggen zou Bonamassa niet de gitarist zijn die hij is zonder de invloeden van deze Engelse snarenplukkers. In technisch opzicht is er zoals gewoonlijk niets aan te merken op deze release, de productie klinkt als een klok en er wordt uitstekend gemusiceerd. Het artwork is bijzonder kleurrijk en past uitstekend bij het tijdperk waarin de originele muziek werd opgenomen.
Door te openen met het wat stugge Beck’s Bolero, schiet Bonamassa niet bepaald uit de startblokken. Ook Rice Pudding is met uitzondering van de sterke solo ook geen hoogtepunt. De cover van Clapton’s Mainline Florida is stukken beter en het gitaarwerk is om je vingers bij af te likken. Led Zeppelin’s Boogie With Stu haalt de vaart er weer uit en klinkt als muziek die je in kroeg vol oude mannen hoort. Let Me Love You Baby, Plynth (Water Down The Drain) en Spanish Boots, allen cover van de Jeff Beck Group, zitten Bonamassa daarentegen weer als gegoten. Tijdens Double Crossing Time (uit Clapton’s periode bij John Mayall & The Bluesbreakers) giert Bonamassa weer gaaf over de pingelende piano van Wynans. Motherless Children (van Clapton’s 461 Ocean Boulevard album) wordt wat hoekig gespeeld en klinkt daardoor wat kil.
De tweede disc opent met de Cream cover SWLABR inclusief waanzinnige solo en vervolgt met een fraaie uitvoering van Tea For One met aansluitend I Can’t Quit You Baby waarvan eerstgenoemde al eens op een van Bonamassa’s studioplaten verscheen. Page naspelen tot in de subtiele details, kan Bonamassa goed, vocaal is hij echter geen Plant al mag dat de pret niet drukken. Het vlotte, springerige Little Girl (uit Clapton’s periode bij John Mayall & The Bluesbreakers) zorgt voor wat lichtvoetigheid na al dat gitaargeweld. In het navolgende Pretending (Clapton) is het heerlijk akkoorden rammen en de solo gaat erin als een harde vleesdolk tijdens een gangbang. Toch mis je op dit nummer wel voor het eerst de warme stem van Clapton. De dubbelslag Black Winter/Django boeit wat minder en is feitelijk niets meer dan een lange gitaarsolo. Tijdens de lange afsluiter How Many More Times (Led Zeppelin) gaat het er nogal experimenteel aan toe, al had men de drumsolo voor de CD/vinyl release achterwege mogen laten. Fig drumt niet onverdienstelijk, maar naast het publiek in The Old Royal Naval College in Greenwich -waar de opname werd gemaakt- zit toch niemand hierop te wachten.
Tegelijkertijd met de dubbel CD en triple vinyl release verschijnt het concert ook op DVD en daarop is te zien dat Bonamassa zichtbaar geniet tijdens de uitvoeringen. Jammer dat geen van de drie (nog levende) gitaristen een nummertje kwam meespelen. We zijn benieuwd of Bonamassa in de toekomst ook een ode brengt aan grote Canadese gitaristen (Frank Marino, Pat Travers en Jeff Healey).
British Blues Explosion Live is weliswaar de zoveelste liverelease van Bonamassa, maar toch is ook deze uitgave weer onderhoudend en verplichte kost voor de liefhebbers. Het album heeft door het grotendeels afwezige publiek niet de sfeer van Clapton’s box Live In The Seventies, maar blijft als hommage fier overeind.

Tracklisting:

CD 1:
1. Beck’s Bolero / Rice Pudding
2. Mainline Florida
3. Boogie With Stu
4. Let Me Love You Baby
5. Plynth (Water Down The Drain)
6. Spanish Boots
7. Double Crossing Time
8. Motherless Children

CD 2:
9. SWLABR
10. Tea For One / I Can’t Quit You Baby
11. Little Girl
12. Pretending
13. Black Winter / Django
14. How Many More Times
 
Staat er compleet op, 20% pars meegepost. Met zeer veel dank aan de originele aanbieder.