Post Description
Net wanneer Jeff Jensen en Mick Kollassa de handen in één geslagen hebben voor de productie van een nieuw album van Mick Kolassa breekt de pleuris uit en belanden de mannen in het tijdperk van de corona pandemie, waardoor ineens al de plannen gedwarsboomd worden. Maar toch hebben ze een manier gevonden om met bevriende muzikanten uit Memphis en omgeving het album af te ronden.
Mick Kolassa komt van oorsprong uit Michigan, maar woont ondertussen al weer heel wat jaren in Mississippi wat hem uiteindelijk ook zijn bijnaam Michissippi Mick heeft opgeleverd. Vijfentwintig jaar geleden besluit hij, in goed overleg met zijn vrouw om zijn goed betaalde dagbaan op te zeggen en richting het zuiden te trekken, waar hij de kans krijgt om muzikanten als T Model Ford, de Burnsides en de Kimbroughs te ontmoeten en zelfs het podium mee te delen. Zijn bezoekjes aan het Riverside Hotel in Clarksdale, de plek waar Bessie Smith overleed, Muddy Waters, Howlin’ Wolf en John Lee Hooker overnachten en waar Ike Turner aan zijn hit Rocket 88 werkte is een bron van inspiratie en de mogelijkheid om nog dichter bij de oorsprong van de blues te komen.
Hij houdt zich ondertussen al zo’n vijftig jaar met muziek bezig. Blues, roots, folk en jazz in zijn vele vormen spreken hem het meest aan. Al sinds jaar en dag zetelt hij in de raad van bestuur van de Blues Foundation. Opmerkelijk is het feit dat Mick Kolassa nog niet eens zo lang geleden zijn werk voor het eerst aan cd heeft toe vertrouwd. In 2014 verschijnt de cd Michissippi Mick en een jaar later ligt daar Ghosts Of The Riverside Hotel. Jeff Jensen die beide albums heeft geproduceerd is ook weer van de partij op Taylor Made Blues uit 2016. Naast het producerswerk neemt hij wederom de rol van gitarist op zich. In 2017 neemt Mick samen met Marc Telesca You Can’t Do That op, een akoestisch Beatles blues tribute album. Een jaar later volgen de albums Double Standards en 149 Delta Avenue en ook in 2020 presteert Mick Kolassa het om met twee albums op de proppen te komen.
Begin 2020 verscheen het akoestische album Blind Lemon Sessions, dat puur tot stand kwam toen Thomas Schleiken, labelbaas van Blind Lemon Records Mick Kolassa uitnodigde voor een paar optredens in Duitsland en een aantal opnames werden gemaakt voor een verzamel cd en nu ligt daar al weer If You Can’t Be Good, Be Good At It! dat een schat aan pareltjes bevat en van start gaat met I Can’t Help Myself waarop meteen de krachtige stem van Mick de aandacht trekt. Marc Franklin (trompet) en Kirk Smothers (saxofoon) zorgen in dit groovy funky stuk voor het nodige koperwerk en Jeff Jensen vlamt werkelijk op gitaar. Lo and Behold, origineel van James Taylor krijgt een stevige gospel uitvoering mee. Brad Webb komt de ruimtes met fraai slide spel vullen. De titeltrack van de cd If You Can’t Be Good swingt als een trein, mede door de rol van de uitstekende blazerssectie. De relaxte manier van zingen en spelen kenmerkt dit album of het nu een krachtige slowblues (A Good Day For The Blues) is of een swingende jazzy track (I’ve Seen) met Alive Hasen op viool en smaakvol harpspel van Eric Hughes altijd weet Mick Kolassa de rust en kalmte te bewaren. Veel eigen werk op dit album, alleen Who’s Been Talking is nog van een andere tekstschrijver, Chester Burnett in dit geval. Mick Kolassa besluit met She Kept Her Head Up, een kalme ballad die hij heeft geschreven voor zijn dochter Kassi, die de strijd is aangegaan met borstkanker. Net zoals bij al zijn vorige uitgaves schenkt Mick Kolassa de opbrengst van If You Can’t Be Good, Be Good At It! aan Blues Foundation’s HART Fund en Generation Blues programs. Twee redenen om dit album aan te schaffen, één om dat het een pareltje is en twee om dat het ook nog eens een goede doelen steunt.
*Tekst: Martin van der Velde
*Bron: Bluesnrootscorner.nl
Tracklist:
01. I Can't Help Myself (3:46)
02. Lo And Behold (4:19)
03. If You Can't Be Good (2:36)
04. A Good Day For The Blues (4:42)
05. I've Seen (2:40)
06. We Gotta (2:48)
07. Sweet Tea (3:10)
08. Slow And Easy Love (5:22)
09. Good Night Irene (3:32)
10. Who's Been Talking? (3:35)
11. She Kept Her Head Up (4:44)
Comments # 0