Post Description

Creedence Clearwater Revival - Live At Woodstock  - 24-bit/ 96kHz - 192kHz [mqa]

Op 17 augustus 2019 was het exact vijftig jaar geleden dat Creedence Clearwater Revival op de tweede festivaldag van het Woodstock Festival in Bethel figureerde. Op de oorspronkelijke Woostock platen noch de soundtrack van de film is CCR niet te bespeuren. John Fogerty vond de set eerder middelmatig, wellicht had de onverzettelijkheid van de gehaaide manager Saul Saentz ook iets te maken met de weigering om de registratie van de set vrij te geven. Op de uitgebreide verjaardiseditie van 40 jaar Woodstock werden al enkele tracks vrijgegeven maar vijftig jaar na datum kan je eindelijk de integrale set beleven.

En daar is niets mis mee, het klinkt in ieder geval stukken sterker dan hun passage als trio zonder Tom Fogerty in het Antwerpse Sportpaleis met Tony Joe White in het voorprogramma enkele jaren later, één van de eerste concerten die ik nog stiekem bezocht. In ’69 vertoonde het broeders verbond  nog geen barsten en de formatie beleefde met Green River, de eerste uit hun nieuwe studioalbum getrokken single de wereldwijde triomfen.

Het was de bedoeling dat Creedence na Grateful Dead zou optreden, dat gebeurde ook maar wegens het hopeloos uitgelopen tijdsschema was het al na middernacht als een blijkbaar dodelijk vermoeide presentator het kwartet aankondigt en John en Tom Fogerty en bassist  Stu Cook hun versterkers inpluggen terwijl Doug Clifford zich aan de drumkit zet.

De wat lome, opener Born On The Bayou komt op kruissnelheid  in een drassige swamp sfeer. De energieke ritmiek van Green River en de zweterige R&B van het van Wilson Pickett  afkomstige Ninety Nine And A Half (Won’t Do), het moet ongetwijfeld bevreemdend geklonken hebben tussen de alomtegenwoordige zweverige psychedelische klanken. Wellicht lagen de meeste festivalgangers al uitgeteld in hun tentje maar Fogerty speelde de set van zijn leven en smokkelde het destijds nog onbekende nieuwe meer compacte werk in de set dat een opvallende spankracht vertoond.

Met Commotion, Bad Moon Rising en de topper Proud Mary scoren Fogerty en kompanen ook op het podium een loepzuivere hattrick die na al die jaren samen met I Put A Spell On You nog lichtjes fantastisch klinkt tussen de wat geforceerde, freakerige jams van ouder werk als Keep On Chooglin’ en het eveneens nodeloos uitgesponnen Suzie Q waarmee afgesloten werd. Er bestaan nog  concertopnames maar deze te lang in de duistere archieven gebleven, is met voorsprong de sterkste live-registratie van CCR.


[mqa]
MQA werd ontwikkeld door het Engelse audiomerk Meridian om met een beperkte bandbreedte hoge resolutie audiobestanden te kunnen distribueren en streamen. Dit maakt het mogelijk ‘Studio Master’-kwaliteit bestanden te streamen zonder kwaliteitsverlies. MQA is erop uit om muziekinformatie die bij een cd-opname verdwijnt maar wel in een studio geregistreerd wordt, te behouden. De voornaamste oplossing die MQA aanbrengt, is het slimmer verpakken van de informatie. De hi-res data (de exacte audio zoals in de studio opgenomen) blijft behouden, maar zit als het ware verborgen. MQA-compatibele spelers – die wel degelijk op de markt gebracht worden – kunnen die gedetailleerde informatie uit het bestand halen. Software om gebruik te maken van de MQA kwaliteit is bijv Audirvana, Amarra, Roon en JPLAY. Op de website van Audirvana kun je een 30-dagen trial downloaden om kennis te maken met MQA.

Deze post is voorzien van 10% Par2. De MQA bestanden zijn wisselend 24-bit/96kHz - 192kHz, echter de beperkingen van je eigen systeem zijn altijd het maximaal haalbare.