Post Description

Folk. 24+  minuten genieten

Lura op Musicmeter schreef:

Afgaand op haar uiterlijk zou menigeen kunnen denken dat Maddie Morris een punker is. Niets in minder waar, Maddie maakt gevoelige folk/singer-songwriter muziek. Ze begon reeds op haar dertiende liedjes te schrijven, maar ook liedjes te coveren, waar ze vervolgens een volledig eigen signatuur aangaf.

Haar interesse in traditionele folkmuziek ontstond op jeugdige leeftijd toen ze Child Ballads van Anaïs Mitchell & Jefferson Hamer ontdekte. Onlangs had ze voorrecht hetzelfde affiche te delen met haar grote voorbeeld Mitchell. De BBC beloonde Maddie enkele jaren terug met de Young Folk Award Winner 2019. Vorig jaar november studeerde ze cum laude af aan het Leeds Conservatorium met de Peter Robers CBE herdenkingsprijs voor de hoogste graad in de stadsregio Leeds.

Upstream is Maddie’s tweede EP, haar vorige EP Purgatory verscheen twee jaar terug. Opener is de bekende traditional Down by the Greenwood Side, deze murder ballad is wellicht bekender als The Cruel Mother. Maddie heeft een van de mooiste stemmen, die ik ooit hoorde en die me dik kippenvel bezorgt. Bovendien wordt ze begeleid door geweldige muzikanten, Kath Ord (strijkers), Archie Moss (melodeon) en Jen Ord (piano).

The Cruel Mother werd talloze malen eerder gecoverd, maar deze uitvoering behoort tot de mooiste versies, die ik ken. In de bekende mountain song Barbara Allen heeft ze helemaal geen begeleiding nodig. Ze leerde hen in de versie van Jean Ritchie.

Het reeds als single verschenen, buitengewoon fraaie Philomela schreef Maddie zelf. “Philomela is een personage uit de Griekse mythologie die het misbruik van haar zwager Terrius overleeft. Nadat ze is aangevallen, snijdt Terrius Philomela's tong eruit zodat ze niemand kan vertellen wat er is gebeurd. Ze begint wandtapijten te weven om haar verhaal te delen, en als vergelding verandert Terrius haar in een nachtegaal.

Velen geloven dat dit de reden is waarom de nachtegaal zo'n droevige en verdrietige klaagzang heeft. Het is schrijnend dat ondanks dat ze duizenden jaren oud zijn, verhalen zoals die van Philomela nog steeds in onze cultuur worden gespeeld, en dat zovelen van ons ervaringen delen van belasterd en tot zwijgen gebracht worden.”, aldus Maddie.

Ook The Selkie’s Daughter schreef ze zelf en klinkt als een eeuwenoude traditional. Het beste bewaarde Maddie, wat mij betreft, voor het laatst, het zeer persoonlijke The Salmon. De song waaraan de titel Upstream is aan ontleend.

Het heeft met haar seksuele geaardheid te maken. Mensen met een andere seksuele geaardheid vinden over het algemeen minder gemakkelijk een partner, net als een zalm die een moeilijke reis moet afleggen om zich voort te kunnen planten. Los van het feit dat anders geaarden vaak moeite hebben om uit de kast te komen.

Op 20 oktober deelt ze samen met Angeline Morisson het podium van Cecil Sharp House, de bakermat van de traditionele folk. Ze zal daar met haar liedjes van het wonderschone Upstream meer dan waarschijnlijk net zoveel indruk gaan maken als op mij.

Tracks:
1. Down by the Greenwood Side (4:04)
2. Barbara Allen (4:59)
3. Philomela (5:02)
4. The Selkie's Daughter (6:38)
5. The Salmon (3:49)

Staat er compleet op, 10% pars mee gepost. Met zeer veel dank aan de originele poster. Laat af en toe eens weten wat je van het album vindt. Altijd leuk, de mening van anderen.