<< MP3 Gerard Cox - Toen was geluk heel gewoon (Het beste van Gerard Cox)
Gerard Cox - Toen was geluk heel gewoon (Het beste van Gerard Cox)
Category Sound
FormatMP3
Bitrate320kbit
GenreDutch
TypeAlbum
Date 4 years, 7 months
Size 255.98 MB
Spotted with Spotnet 1.9.0.5
 
Website Sponsor UsenetBucket
 
Sender mixmaster (AYYsAA)
Tag mixmaster
Download    
 
Searchengine Search
NZB NZB
Sponsor
 
Number of spamreports 0

Post Description

Tracklist :

01 1948 (Toen was geluk heel gewoon)
02 't Is weer voorbij die mooie zomer
03 Morgen wordt het beter
04 Je moet je verdriet verbijten
05 Wim
06 Die goeie ouwe tijd
07 Voor mijn dochtertje
08 Ik kom d'r al weer aardig overheen
09 Romeo en Julio
10 Samen op de Charloisse Lagedijk
11 Als je in mijn hart kon kijken
12 Tot ik bij je ben
13 Dans op die ouwe manier
14 Airport song
15 Fantasiëen van een vader
16 Allemaal zijn we kapitalisten
17 Tegen beter weten in
18 Een mooi verhaal
19 Jij en ik tegen de rest
20 Brief van een ouwe moeder














Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.

Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde verwachting van het gezelschap Lily Bouwmeester. Later in de jaren 60 stond hij als cabaretier op de planken met voorstellingen als Van de prins geen kwaad (1963), Moeilijk doen (1964) en Welvraat (1966).

In 1966 sloot Cox zich aan bij Lurelei, waar hij met Eric Herfst, Jasperina de Jong, Rogier van Otterloo en Marjan Berk speelde. Op 28 oktober 1966 kreeg hij een proces-verbaal wegens "opzettelijke belediging de Koning of de Koningin aangedaan", in zijn liedje Arme ouwe. Ook in 1968 leverde Cox controversiële liedjes, waarvan God is niet dood voor de VPRO aanleiding bleek een uitzending van het programma Geef 'm de ruimte af te gelasten. Later dat jaar ging Cox samenwerken met Frans Halsema, in de NV SPOT. Samen met Adèle Bloemendaal gingen ze op tournee met het programma Met blijdschap geven wij kennis. Conny Stuart zou een jaar later de rol van Bloemendaal overnemen. Zijn eerste rol op televisie was in 1967 in de televisiefilm Luister naar dit leven als zanger.

Vanaf 1970 werkte Cox met onder anderen Gregor Frenkel Frank, Luc Lutz en Frits Lambrechts in het KRO radioprogramma Cursief. Cox' conference Polleke, over een gedrogeerde Vlaamse wielrenner, behoort inmiddels tot de klassiekers.

Hij zong het liedje Ajax is dood...! naar aanleiding van Feyenoords overwinning in de Europacup van 1970. Hij had later spijt van zijn lied. Hij noemde het een "jeugdzonde" en zei "Ik trapte daar veel mensen mee op het hart." Daarbij werd het voor hem de eerste tijd moeilijk om nog op te treden in Amsterdam. Een andere controverse ontstond toen hij de Amerikaanse president Richard Nixon een moordenaar noemde. Het weekblad Elsevier suggereerde op 23 oktober 1970 vervolging tegen Cox, omdat het een bevriend staatshoofd betrof.

De samenwerking met Frans Halsema werd in 1973 hervat met het programma Wat je zegt dat ben je zelf. De bekendste onderdelen uit dit programma waren de persiflages op toentertijd bekende radio- en televisieprogramma's als Geen ja, geen nee, Voor een briefkaart op de eerste rang en Raden maar. In datzelfde jaar scoorde Cox een hit met het nummer 't Is weer voorbij die mooie zomer, wat hem op veel kritiek kwam te staan uit het artistieke wereldje. Vooral Ivo de Wijs hekelde Cox' vermeende artistieke uitverkoop.

Als acteur werd Cox in 1977 bekend, toen hij hoofdrolspeler was in de film Het debuut van Nouchka van Brakel, met als tegenspeelster Marina de Graaf. In datzelfde jaar trouwde Cox met Joke Bruijs. In de jaren 80 en daarna speelde Cox in diverse films en theaterproducties. Hieronder waren rollen in Lieve jongens, De vriendschap en de musical Fien. Ook verzorgde hij twee cabaretprogramma's samen met Rients Gratama. Tevens speelde hij in de klucht 'n Moordstuk, waarin hij de schrijver Tom Brinkman speelt.

In 1988 speelde hij in de comedyserie Drie recht, één averecht en van 1989 tot 1992 in Vreemde praktijken samen met Joke Bruijs, van wie hij toen al gescheiden was, een echtpaar. Van 1994 tot 2009 is Cox vooral bekend als scenarioschrijver en acteur in de 226 afleveringen tellende televisieserie Toen was geluk heel gewoon, waarin hij samen met Sjoerd Pleijsier en weer met Joke Bruijs een echtpaar speelde, echter een ander echtpaar dan in de voorgaande series. In de serie 't Schaep met de 5 pooten (2006) speelt hij een gastrol als Meneer Wegenwijs.

In 2008 speelt hij de rol van kroegeigenaar in de bioscoopfilm Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek van regisseur Martijn van Nellestijn. Daarnaast is hij bekend van reclamefilmpjes voor zoutjesfabrikant Duyvis. Ook speelde hij in 2012 een gastrol in de Nederlandse versie van The Golden Girls.

In 2015 won Cox de Radio 5 Nostalgia Oeuvreprijs.

Voor Gouden Lijn Theater ging hij samen met Joke Bruijs voor het eerst live op de bühne met de productie ‘Alles went behalve een vent’. Hierna volgden de producties ‘De Oase Bar’ en ‘De Oase Bar sing-a-long’ in 2017. In 2019 gaat COX in Rotterdam in première, de solovoorstelling van Gerard Cox.

In 2018 nam hij deel aan het televisieprogramma Beter laat dan nooit, samen met Peter Faber, Barrie Stevens, Willibrord Frequin. In deze serie maakten de vier televisiecoryfeeën, die inmiddels allemaal op leeftijd zijn, een rondreis door Zuidoost-Azië. Het programma werd een succes voor RTL. Tijdens de uitreiking van de Gouden Televizier-Ring Gala op 11 oktober 2018 maakten de Beter laat dan nooit-sterren de winnaar van de Zilveren Televizier-Ster (man) bekend. In 2020 werd bekend gemaakt dat het programma terug keert voor een tweede seizoen, de heren vertrokken in februari 2020 ditmaal samen met Katja Schuurman naar Zuid-Amerika.

Cox is tevens columnist in De Oud-Rotterdammer en de Feyenoord Krant. In de laatste noemt hij zichzelf een 'grijze muis op de tribune' en hekelt hij de 'vermokuming' van media als de Volkskrant en de omroepen in Hilversum. Ook is Cox de vaste regisseur van Het Echt Rotterdams Theater, de theatergroep van zijn Toen was geluk heel gewoon-collega Paul van Soest. Het Echt Rotterdams Theater brengt onder regie van Gerard Cox komedies met een Rotterdamse inslag.

In 2019 was Cox gastartiest tijdens de concerten van De Toppers in de Johan Cruijff ArenA. Eind van dat jaar gaat hij het theater in met soloprogramma: “De grote grijze belofte”.

Comments # 0