Post Description

Het Spaanse Hinds heeft met de eerste twee platen menig muziekliefhebber om de vingers weten te wikkelen. De dames lieten op Leave Me Alone en I Don’t Run horen dat hun garagerock juist door de rafelige randjes en de onorthodoxe insteek van de meiden schitterde. De vraag is dan ook wat er van de derde langspeler verwacht kan worden, nu Hinds steeds meer bekendheid geniet.
The Prettiest Curse komt uit via Lucky Number en telt tien tracks. De bezetting is nog steeds hetzelfde als bij de eerste langspeler. Dat is tegenwoordig ook al een feit dat het vernoemen waard is. Doordat geen nummer meer dan vier minuten duurt, is The Prettiest Curse geen plaat met een lange algehele speelduur.
Hinds klinkt nog steeds even eigenzinnig als zoals men voor het eerst voor de dag kwam. Hier en daar mag het dan iets meer geproduceerd lijken, wat bijvoorbeeld in opener ‘Good Bad Times’ het geval lijkt. Toch blijft Hinds toch echt Hinds en weten de dames, waarvan de drumster in Nederland geboren is, hun eigenzinnige karakter op een uiterst positieve manier tentoon te stellen.
‘Boy’, waarin blijkt dat Engels en Spaans prima naast elkaar gaan, ‘Riding Solo’, welke ook als single is uitgebracht, en het met akoestische gitaar als basis hebbende ‘Come Back And Love Me 3’ laten horen dat Hinds de kenmerkende bravoure nog steeds op vele manieren weet te benutten. Of er nu zwoel terug wordt verlangd naar een geliefde, een jongen als doelwit voor eveneens de liefde of juist als het alleen beter lijkt, Hinds weet er door de meerstemmigheid een mooie draai aan te geven.
Het is mooi om te horen op The Prettiest Curse dat de Spaanse band Hinds nog steeds haar eigen karakter weet te behouden ondanks de steeds groter wordende aandacht. Garagerock met een heerlijk eigen karakter.