Post Description

Guided By Voices verkeert de afgelopen jaren in topvorm en blijft maar geweldige albums afleveren, die alle uithoeken van het imposante oeuvre van de band verkennen
Het vorige album was alweer een maand of vier oud en dus was het zo langzamerhand wel weer eens tijd voor een nieuw album van Guided By Voices. De band rond Robert Pollard heeft de ideale bezetting gevonden en levert in deze bezetting het ene na het andere prachtalbum af. Ook Surrender Your Poppy Field is er weer een. Het is een album dat 15 songs lang alle kanten op schiet. Van gruizige lo-fi gitaarsongs tot uitbundige flirts met progrock en ondertussen wordt het ene na het andere memorabele popliedjes afgeleverd. Het hoge niveau van de vorige albums wordt ook op Surrender Your Poppy Field weer moeiteloos vastgehouden en het volgende album schijnt ook al weer bijna klaar te zijn. Indrukwekkend.

Na de drie albums die in 2019 verschenen werd het zo langzamerhand wel weer eens tijd voor een nieuw album van Guided By Voices. De band rond Robert Pollard bestaat dit jaar 35 jaar en heeft een stapel albums afgeleverd om bang van te worden. 

Daar zit ook echt wel een wat minder album tussen, maar sinds het in de lente van 2017 verschenen August By Cake verkeert Guided By Voices in absolute topvorm. August By Cake en How Do You Spell Heaven uit 2017, Space Gun uit 2018 en Zeppelin Over China, Warp And Woof en Sweating The Plague uit 2019 werden allemaal gemaakt met dezelfde bezetting en ook op het deze week verschenen Surrender Your Poppy Field bestaat Guided By Voices naast voorman Robbert Pollard uit de gitaristen Doug Gillard en Bobby Bare Jr., bassist Mark Shue en drummer Kevin March. 

Het is een mate van continuïteit die uniek is voor Guided By Voices, maar het doet de band goed. Surrender Your Poppy Field voegt nog maar eens 38 minuten en 15 songs toe aan het al zo rijke oeuvre van de band, die mag worden gerekend tot de pioniers van de lo-fi, maar dit hokje al lang is ontgroeid. 
Surrender Your Poppy Field opent rauw en stevig en flirt opzichtig met het lo-fi verleden van de band, maar in de 14 songs die volgen schiet de muziek van Guided By Voices weer alle kanten op. Robert Pollard en zijn medemuzikanten zijn nog altijd goed voor stekelige gitaarsongs, maar net als zijn voorgangers is ook Surrender Your Poppy Field niet vies van uitstapjes richting progrock. 

Het nieuwe album van Guided By Voices is een verrassend veelzijdig album. De 15 tracks, die in lengte variëren van maar net een minuut tot vier minuten, verkennen alle uithoeken van het rijke oeuvre van de band uit Dayton, Ohio. Guided By Voices klinkt in al deze songs vooral als zichzelf, maar waar ik op de vorige albums ook regelmatig aan Peter Gabriel en R.E.M. moest denken, heb ik dit keer bij beluistering van meerdere songs associaties met de muziek van David Bowie. 

De variatie hoor je ook terug in de instrumentatie. In de openingstrack keert Guided By Voices terug naar het lo-fi geluid uit haar jonge jaren, maar de wat complexere songs op het albums zijn volgestopt met bijzondere muzikale uitstapjes, die variëren van ruw tot pompeus,  

De rauwe en gruizige gitaarsongs en de complexere songs met een snufje progrock liggen mijlenver uit elkaar, maar toch slaagt Robert Pollard er weer in om de muziek van zijn band consistent te laten klinken, mede door zijn herkenbare stem, die de afgelopen jaren uitstekend klinkt.

Waar de meeste gitaarbands van het moment er niet in slagen om een heel album te boeien, houdt Guided By Voices ook dit keer de aandacht moeiteloos 15 songs vast. Het is na alle albums van de afgelopen jaren een prestatie van formaat. Op Surrender Your Poppy Field klinkt Guided By Voices net zo energiek, avontuurlijk en urgent als op de in de afgelopen jaren verschenen albums, maar ook net zo essentieel als op haar beste albums. 

Liefhebbers van gitaarplaten worden op het moment niet echt verwend, maar gelukkig hebben we Guided By Voices nog. De band nam naar verluidt al zo’n 100 songs op dit jaar, dus met een beetje geluk ligt er over een paar maanden een volgend prachtalbum van de band klaar. Tot het zover is kan ik uitstekend uit de voeten met het fraaie Surrender Your Poppy Field, dat ik in de serie albums sinds August By Cake schaar onder de betere albums.