Post Description

Het eerste seizoen werd gekenmerkt door een "draaideur", een komen en gaan van schrijvers. Gerrold en Fontana stopten ermee na onenigheid met Roddenberry.

Seizoen 1 wordt vaak bekritiseerd als "richtingloos". Mark Bourne van The DVD Journal schreef over seizoen 1 het volgende: "A typical episode relied on trite plots points, clumsy allegories, dry and stilted dialogue, or characterization that was taking too long to feel relaxed and natural."[1] Andere bronnen van kritiek waren de slechte special effects, en het feit dat plots vaak via een deus ex machina werden opgelost.[2][3] Echter, Patrick Stewart's acteerwerk werd geprezen en de critici vonden dat de personages een grotere mogelijkheid hadden voor karakterontwikkeling dan die in de originele serie.[2][1]

Hoewel de meeste afleveringen een opzichzelfstaand verhaal hadden, kwamen er wel gebeurtenissen in voor die van invloed waren op de hele serie. De terugkerende "schurk" Q werd geïntroduceerd in de pilot, "Encounter at Farpoint". Het buitenaardse Ferengi-ras verscheen voor het eerst in "The Last Outpost". De mogelijkheden van het holodeck werden verkend en de geschiedenis tussen Will Riker en Deanna Troi werd uitgediept.

Latere afleveringen uit seizoen één vormden de basis voor plots later in de serie. "Coming of Age" behandelde Wesley Crusher's pogingen om op de Starfleet Academy te komen. "Heart of Glory" verkende Worfs personage, de Klingon cultuur, en de ongemakkelijke samenwerking tussen de Federatie en het Klingon Keizerrijk. In de laatste seizoen 1 aflevering, "The Neutral Zone", werden twee van de grootste vijanden uit het Star Trek-universum voor het eerst genoemd: de Romulans en de Borg.

Zes van de afleveringen uit seizoen één werden genomineerd voor een Emmy Award; "11001001" won de prijs voor "Outstanding Sound Editing for a Series", "The Big Goodbye" won de prijs voor "Outstanding Costume Design for a Series", en "Conspiracy" won de prijs voor "Outstanding Achievement in Makeup for a Series".
 

WW IS

nJXEkSKtNIN8me880xfe