Post Description

Ik geef het toe, huilend heb ik achter de laptop gezeten met ‘War In My Mind’ van Beth Hart. De stem, de emoties, de piano, de persoonlijkheid, het kunnen vertolken van hartzeer op een manier die je geloofd. Dat is Beth Hart. Beth Hart de vrouw die iedere carrière vrouw wil zijn, zich ongegeneerd kunnen geven maar die dat om wat voor reden ook niet kunnen. Deze Beth Hart is met ‘War In My Mind’ definitief doorgestoten naar het superstardom. Er is door Provogue/Mascot geen euro bespaard op de productie, een waardering van het label die deze artieste toekomt. Ik kan met recht zeggen ‘War In My Mind’ is een episch werkstuk geworden, waar Beth Hart alle registers heeft opengetrokken nu ze de kans heeft gekregen. Dit is magistraal van het eerste tot het laatste nummer. Je voelt in alles, dit is echt, de emoties en de traan in haar stem die zijn niet gespeeld. Alleen al hoe de titel track War In My Mind is vormgegeven zegt genoeg, hoe ze die “war” hebben gevat door die magistrale orkest uitbarsting ongekend. Je voelt de passie in deze cd zo gauw Beth met haar geliefde piano tevoorschijn komt, dan neemt die brok in je keel plaats en wellen tranen op. Niets schuwend haalt ze in elk nummer op ongenadige wijze uit of het nu intiem is, pure blues, vleugje disco, het maakt niet uit, in alles overheersend is dit Beth Hart.

De opening Bad Woman Blues, geeft ze de vrouw een advies, neem het leven in je eigen hand, laat jezelf niets opleggen, verpakt in een lekkere blues rocker. Haar eigen lijdensweg naar de top zit verscholen in het prachtige Let It Grow, de invulling die het gospel koor brengt in dit nummer bezorgt je kippenvel. Eigenlijk kun je geen nummer onbesproken laten, neem het Madonna een lesje zingen leren in Spanish Lulabbies, het op Georgio Moroder geïnspireerde Sugar Shack. Maar het hoogtepunt voor mij, Rub Me For Luck, is een hunkering naar liefde, zich uitend in een James Bond film waardig. Iedereen verpletterd achterlatend. Of zoals bij Woman Down en I Need A Hero, weer schiet ik vol denkend aan al die mensen strijdend tegen kanker en psychische kwalen. Nobel prijswaardig hoe Beth de kunst bezit de gevoelens van onmacht te bundelen in deze nummers. De roem komt haar toe naar jaren van hard werken aan haar carrière en aan haarzelf.