Post Description

Acht jaar is een eeuwigheid in de popmuziek. De concurrentie en publieke honger dwingt popartiesten om constant nieuwe liedjes uit te brengen. Het zijn alleen de allergrootsten die een lange pauze tussen albums durven nemen. Adele bijvoorbeeld, maar ook Paul Van Haver alias Stromae. Met Multitude, zijn derde album, maakt hij na achtenhalf jaar zijn rentree.

Putain de maladie. Rotziekte. Stromae spuugt het woord er bijna uit, in het eerste couplet van albumopener Invaincu (onverslagen). Het liedje begint luchtig, met aanzwellende synthesizerklanken, een jubelend koor en een pompende beat. Tant que j’suis en vie, j’suis invaincu. Zo lang ik leef, ben ik onverslagen.

Het is een overwinningskreet van de man die jaren afwezig was en zelfs aankondigde geen muziek meer te zullen maken. In de tussenliggende jaren trad hij in het huwelijk en werd zijn zoon geboren, maar er waren ook de psychische bijwerkingen van malariamiddel Lariam (geslikt voor een Afrikaanse tournee), overspannenheid, oververmoeidheid en depressie.

Het wereldwijde succes van tweede album Racine carrée werd hem te veel. De multidisciplinaire Belg die zich met zijn muziek een erfgenaam van Brel, Bowie en Byrne toonde, richtte zich op een modelijn en het regisseren van videoclips. Geen toeval: vanaf het begin speelden vormgeving, kleding, choreografie, videoclips, fotografie en dans een belangrijke rol in zijn muziek. Het maakte hem opvallend, uitgesproken en origineel en zorgde er en passant voor dat de persoon Van Haver gescheiden bleef van het karakter Stromae.

Met Santé, een nummer dat zich laat beluisteren als een lofzang op de waterdragers in de (corona)samenleving, keerde hij in oktober terug. Nu is daar Multitude. In twaalf liedjes laat hij horen hoe hij gegroeid is als componist en tekstschrijver. Stromae kaartte vaker onalledaagse, maatschappelijke thema’s aan in zijn liedjes. Het opvoedkundige gevolg van een afwezige vader (hit Papaoutai), de negatieve kant van het nachtleven (wereldhit Alors On Danse) of kanker (Quand c’est). Wie niet beter wist of de Franse taal niet machtig was, hoorde vooral de dansbare elektronische popmuziek met hiphopinvloeden, waarin lustig muziekelementen geplukt werden uit alle denkbare genres en windstreken.

Aan dat laatste is op Multitude niets veranderd. De Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden krijgen een belangrijke rol op het album. Er zijn Afrikaanse koren, ritmes geleend van de Zuid-Amerikaanse cumbia en instrumenten zoals de erhu (Chinese viool) en de charango (snaarinstrument uit de Andes). Het is een mondiaal muziekfeest.

De zoon van een Rwandese vader en een Vlaamse moeder verbindt genres, instrumenten en nieuwe combinaties op frisse, verrassende en toch natuurlijke wijze met elkaar tot een bijzonder geslaagd geheel. Bijzonder knap is dat de onderlinge liedjes veel van elkaar verschillen, maar samen toch tot een logisch geheel voelen.

Opvallend is de kwetsbaarheid en strijdbaarheid die hij laat horen. Tekstueel is de blik vaak naar binnen gekeerd en schaamteloos eerlijk over wat zich daar afspeelt. Waar de artiest Stromae eerder gescheiden was van de persoon Paul Van Haver, daar lijken de gebeurtenissen van de afgelopen jaren hem geïnspireerd te hebben om als Stromae meer ruimte te bieden aan de persoon Van Haver.

L’enfer (De hel) is het beste voorbeeld. Het nummer verhaalt over de gedachten over zelfdoding die hij de afgelopen jaren had en het gevoel dat hem dit oplevert. Of neem C’est que du bonheur (Niets dan vreugde), waarin hij zijn zoon toezingt over de minder mooie kanten van het ouderschap en alles wat er bij komt kijken. De beste manier om tegenslag en de zware deken van depressie tegen te gaan is door het leven te vieren. Met energie, met een morele plicht tot optimisme, met een middelvinger naar de tegenslag en openheid over de momenten dat het even tegen zit. Multitude doet precies dat. Het levert een prachtig, eerlijk, divers en bijzonder geslaagd album op.


*Tekst: Jasper van Vugt
*Bron: trouw.nl
















Tracklist:


01. Stromae - Invaincu
02. Stromae - Santé
03. Stromae - La Solassitude
04. Stromae - Fils De Joie
05. Stromae - L'enfer
06. Stromae - C'est Que Du Bonheur
07. Stromae - Pas Vraiment
08. Stromae - Riez
09. Stromae - Mon Amour
10. Stromae - Déclaration
11. Stromae - Mauvaise Journée
12. Stromae - Bonne Journée