Post Description

Het werk van Sufjan Stevens, wonderkind van 45 uit Detroit, valt in twee categorieën uiteen: barokke, gracieuze indiefolk in liedvorm tegenover abstracter werk van elektronische snit, vaak met anderen. Het schitterende Carrie & Lowell (2015) was categorie 1. Daarna kwamen drie projecten van type 2 (in maart nog Aporia), die de handen minder hard op elkaar kregen.

Het nieuwe album The Ascension valt ertussenin: goeddeels elektronisch, soms abstract, maar veel songs zijn in aanzet conventioneel en teder à la categorie 1. Of ronduit poppy: Video Game is haast Sufjan-disco.

Het levert een intrigerend maar ook wat rommelig album op, met de huidige onrust en verwarring in de wereld als thema. Stevens bezingt en verklankt zijn ‘general sense of dread’: ‘Don’t do to me what you did to America,’ smeekt hij in het lange coda America.

Onderweg komen we juwelen tegen (Ursa Major, Landslide, Sugar, The Ascension), maar ook uitgesponnen schetsen en incantaties, verdwalend in elektronica, zoals Die Happy en Ativan.

Saai wordt het nooit, maar een lange en soms licht frustrerende rit is het wel. Tot zijn dierbaarste Sufjan-albums zal de gemiddelde volgeling The Ascension vermoedelijk niet rekenen.
















Tracklist:


01. Make Me An Offer I Cannot Refuse (5:19)
02. Run Away With Me (4:07)
03. Video Game (4:16)
04. Lamentations (3:42)
05. Tell Me You Love Me (4:21)
06. Die Happy (5:47)
07. Ativan (6:32)
08. Ursa Major (3:43)
09. Landslide (5:04)
10. Gilgamesh (3:50)
11. Death Star (4:04)
12. Goodbye To All That (3:48)
13. Sugar (7:37)
14. The Ascension (5:56)
15. America (12:30)