Post Description

Shikasta werd begonnen in de overtuiging dat het één enkel, opzichzelfstaand boek zou worden en dat als het klaar was ik het onderwerp zou hebben afgehandeld. Maar terwijl ik schreef vielen mij ideeën voor andere boeken, andere verhalen in en werd ik overvallen door opgetogenheid die ontstaat als men los wordt gelaten in een grotere bewegingsruimte, met ruimere mogelijkheden en thema’s. Het was duidelijk dat ik voor mijzelf een nieuwe wereld had gemaakt, of gevonden: een rijk waarin de onbetekenende lotgevallen van planeten, laat staan van individuen, niet meer dan aspecten waren van een kosmische evolutie, uitgedrukt in de wedijver en onderlinge betrekkingen van grote galactische imperiums: Canopus, Sirius en hun vijand, het imperium Puttiora, met zijn criminele planeet Shammat. 

Het is tegenwoordig een gemeenplaats te zeggen dat romanschrijvers overal de grenzen van de realistische roman doorbreken omdat wat wij allemaal om ons heen zien dagelijks wilder, fantastischer en ongelofelijker wordt. Eens, nog niet zo lang geleden, konden romanschrijvers beschuldigd worden van overdrijving, of van het zich te veel ophouden met het toeval of het onwaarschijnlijke; tegenwoordig kan men romanschrijvers horen klagen dat vaststaat dat de werkelijkheid onze wildste bedenksels evenaart.

Ik moet zeggen, dat het mij aardig wat moeite kostte om door deze "roman" heen te komen. Het maakte de indruk uit allerlei verschillende stukken met heel andere invalshoeken te bestaan.