Post Description

De Killer leunt tegen een Largo Winch of een XIII aan, zonder daar een kloon van te zijn. Politiek speelt een grote rol, net als in XIII, maar er is één groot verschil met andere toptitels: De naamloze Killer is alles behalve een held. Hij is een huurmoordenaar van het ergste soort. Eén die zonder enig gevoel of medeleven doodt en bovendien vindt hij dat wat hij doet niet erger is dan wat miljoenen brave huisvaders doen, die niet actief aan het moorden of stelen gaan. Toch zijn die in de ogen van De Killer net zo schuldig, door het hoofd de andere kant op te draaien. Een groot gedeelte van de teksten zijn door het eenzame bestaan van De Killer monologen en waar hij maar kan probeert hij zijn stoepje schoon te vegen. Iedereen is even schuldig. Als hij het niet doet, dan doet een ander het wel en meer van dat soort – goed onderbouwde – excuusjes. Het geeft Matz de gelegenheid een maatschappijkritisch tintje aan de strip mee te geven, als slaat hij daar af en toe wel een beetje in door. Zeker in het geval van de lofzang op Cuba die De Killer afsteekt in de tweede cyclus. Het is er soms een beetje teveel aan. De Killer lijkt in ieder geval in zijn eigen zwamverhalen te geloven en is dan ook een uitgesproken naar type. Het komt niet veel voor in strips, boeken, films of televisieseries dat de hoofdpersoon een onsympathiek mannetje is, doorgaans wil je als lezer of kijker iets hebben om je mee te vereenzelvigen. Niet bij De Killer, en toch is het een populaire strip. Een knappe prestatie van schrijver Matz, die voortdurend kleine koerswijzigingen in zijn strip doorvoert.