Post Description

Het Eurovisiesongfestival 2011 was de 56ste editie van de liedjeswedstrijd. Deze editie van het Eurovisiesongfestival werd georganiseerd in Düsseldorf, Duitsland. De twee halve finales vonden plaats op 10 mei en 12 mei, en de finale op 14 mei 2011. Voor het eerst sinds 1958 nam de titelverdediger, Lena, opnieuw deel in het jaar na de winst. Oostenrijk deed weer mee aan het songfestival na een afwezigheid van vier jaar, Italië deed weer mee na een afwezigheid van veertien jaar, wat hun een tweede plaats opleverde. San Marino is weer van de partij na drie jaar afwezigheid en ook Hongarije keert terug na in 2010 te hebben afgehaakt. 43 landen hadden zich aangemeld voor de editie in Düsseldorf, evenveel als de recordeditie van 2008. Azerbeidzjan won het festival voor de eerste maal in de geschiedenis. Italië werd tweede, Zweden vervolledigde het podium.

Het Eurovisiesongfestival 2011 was het eerste festival dat in Duitsland werd gehouden sinds de Duitse hereniging in 1990. West-Duitsland organiseerde het festival wel al in 1957, in Frankfurt am Main, en in 1983, in München. Duitsland is ook het eerste lid van de Grote Vijf dat organisator is, sinds het invoeren van de regel in 2000, waardoor de vijf grootste financiers van de EBU (Duitsland, Frankrijk, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Italië) rechtstreeks geplaatst waren voor de finale van het Eurovisiesongfestival.

NDR gaf aan dat er 23 steden aan de criteria voldeden om gaststad van het Eurovisiesongfestival 2011 te kunnen worden. Acht steden toonden uiteindelijk interesse voor de organisatie van het evenement: Berlijn, Düsseldorf, Frankfurt am Main, Gelsenkirchen, Hamburg, Hannover, Keulen en München. Uiteindelijk bleven er in augustus 2010 nog vier mogelijke gaststeden in de running: Berlijn, Düsseldorf, Hamburg en Hannover.

Alle steden gaven ook de mogelijke plaats van gebeuren aan. Berlijn wilde het festival huisvesten in een gigantische tent in de buurt van de hangars van de voormalige luchthaven Berlin-Tempelhof. Düsseldorf stelde voor de Esprit Arena als thuishaven te laten fungeren. Hamburg en Hannover wilden dan weer de terreinen waar in het verleden de wereldtentoonstellingen plaatsvonden, gebruiken. In oktober trok Hamburg zijn kandidatuur echter terug. De stad vreesde niet in staat te zijn om een geschikte locatie te kunnen aanbieden.

Er werd beslist dat Düsseldorf het festival zou organiseren in de ESPRIT arena. Het stadion kreeg voor het festival wel een tijdelijke andere naam omdat Esprit Holdings geen sponsor was van het evenement. Tijdens het Eurovisiesongfestival zou het stadion dan ook Düsseldorf Arena heten.

Volgens de Duitse krant Der Westen zou het ombouwen van het voetbalstadion ongeveer zes weken in beslag nemen. Het stadion bood tijdens het festival plaats voor zo'n 24.000 toeschouwers. Düsseldorf zelf bood 23.000 hotelbedden aan. Verder waren er ook nog 2000 extra bedden in de rand rond de stad en op schepen langs de Rijn. De luchthaven van Düsseldorf ligt in de buurt van de arena, waardoor het festival makkelijk bereikbaar was voor buitenlandse fans. Een atletiekstadion in de buurt figureerde ook als perscentrum. Er was plaats voor 1500 journalisten uit binnen- en buitenland. Grootste struikelblok was echter de huisvesting van voetbalclub Fortuna Düsseldorf, die de Esprit arena als thuisbasis heeft. De stad Düsseldorf zou speciaal voor de club het Paul Janesstadion aanpassen aan de vereisten van de Tweede Bundesliga, zodat dat stadion gedurende de periode dat de Esprit arena onbeschikbaar is, als thuisbasis kon fungeren voor Fortuna. Uiteindelijk werd echter besloten een tijdelijk stadion te bouwen vlak naast de Esprit arena.

Als gastheer en winnaar van de editie van vorig jaar was Duitsland rechtstreeks geplaatst voor de finale. Als lid van de Grote Vier had Duitsland dit privilege sowieso al, waardoor er een plek vrij kwam in de finale. Er werd gesuggereerd deze plaats toe te kennen aan Turkije, dat tweede eindigde in 2010. Op deze manier zou de finale 25 landen blijven tellen. In augustus werd op de Reference Groupmeeting in Belgrado echter beslist dat er geen extra land in de finale zou worden toegelaten, en dat de formule van tien finalisten uit elke halve finale behouden bleef. Hierdoor zou de finale slechts 24 deelnemende landen kennen. Alleen indien Italië terugkeerde naar het festival zou de finale toch 25 landen tellen. Begin december 2010 besliste Italië om terug te keren op het festival, waardoor de finale wel weer 25 landen telde en de Grote Vier sindsdien de Grote Vijf is.

Anke Engelke, Stefan Raab en Judith Rakers presenteerden de drie shows van het Eurovisiesongfestival 2011. Het was voor de derde keer in de geschiedenis dat drie presentatoren de show verzorgen. Eerder gebeurde dit op de festivals van 1999 en 2010.

In januari vond de loting plaats om te bepalen welke landen in welke halve finale uitkomen. Voor de verdeling van de halvefinalisten over twee halve finales, werd net als voorbijgaande jaren gebruikgemaakt van een potindeling. Landen die vaak op elkaar stemmen, werden in dezelfde groep geplaatst. Uit elke groep gingen drie landen naar de ene halve finale, de rest (drie of vier, naargelang de pot), ging naar de andere halve finale.

*Eerste halve finale:

Griekenland won de eerste halve finale, voor uiteindelijke winnaar Azerbeidzjan. Armenië en Turkije wisten zich voor het eerst niet te plaatsen voor de finale. Spanje en het Verenigd Koninkrijk stemden mee in deze halve finale.

Tijdens de eerste halve finale waren er in heel Europa technische problemen. In tien landen viel het commentaar weg en moesten de commentatoren het tijdelijk met een telefoonverbinding doen. Daarnaast bleken er ook nog geluidsproblemen te zijn tijdens de optredens. In Spanje bijvoorbeeld moest men het ruim de helft van het Noorse nummer Haba haba zonder geluid doen. Officiële protesten zijn er niet gekomen, vragen vanuit Zweden echter wel. Ook onder delegaties rees de vraag of deze problemen er iets mee te maken hadden dat de eerste vijf optredende landen in de eerste halve finale, Polen, Noorwegen, Albanië, Armenië en Turkije, zich alle vijf niet plaatsten voor de finale. De EBU besloot geen actie te ondernemen.

*Tweede halve finale:

België wist zich net niet te plaatsen en eindigde elfde. Witloof Bay kreeg 53 punten, gekregen van Oostenrijk (1), Bosnië en Herzegovina (8), Bulgarije (6), Cyprus (2), Estland (1), Frankrijk (6), Israël (2), Italië (2), Letland (3), Moldavië (6), Roemenië (8), Slovenië (2) en Nederland (6). België gaf zelf één punt aan Bulgarije, twee aan Israël, drie aan Slowakije, vier aan Bosnië en Herzegovina, vijf aan Ierland, zes aan Estland, zeven aan Denemarken, acht aan Nederland, tien aan Roemenië en twaalf aan Zweden. Oostenrijk plaatste zich voor de eerste keer via de halve finale.

Nederland wist zich voor het zevende jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. De 3JS eindigden op de laatste plaats, met 13 punten, gekregen van België (8) en Bulgarije (5). Nederland gaf zelf één punt aan Ierland, twee aan Bulgarije, drie aan Oostenrijk, vier aan Roemenië, vijf aan Israël, zes aan België, zeven aan Denemarken, acht aan Slovenië, tien aan Bosnië en Herzegovina en twaalf aan Zweden.

Duitsland, Frankrijk en Italië stemden mee in deze halve finale.




Tracklist:


*CD1

01. Aurela Gace - Kenga Ime (Albanien) (02:59)
02. Emmy - Boom Boom (Armenien) (03:00)
03. Nadine Beiler - The Secret Is Love (Austria) (03:01)
04. Ell & Nikki - Running Scared (Azerbaijan) (02:53)
05. Dino Merlin - Love In Rewind (Bosnien & Herzegowina) (02:55)
06. Witloof Bay - With Love Baby (Belgien) (02:55)
07. Poli Genova - Na Inat (Bulgarien) (02:57)
08. Anastasiya Vinnikova - I Am Belarusian (Weißrussland) (03:45)
09. Anna Rossinelli - In Love For A While (Schweiz) (02:47)
10. Christos Mylordos - San Aggelos S’agapisa (Zypern) (02:57)
11. Lena - Taken By A Stranger (Deutschland) (03:25)
12. A Friend In London - New Tomorrow (Dänemark) (03:03)
13. Getter Jaani - Rockefeller Street (Estland) (03:13)
14. Lucia Perez - Que Me Quiten Lo Bailao (Spanien) (02:54)
15. Paradise Oskar - Da Da Dam (Finnland) (03:01)
16. Amaury Vassili - Amaury Vassili (Frankreich) (02:56)
17. Blue - I Can (England) (03:01)
18. Eldrine - One More Day (Georgien) (03:01)
19. Loucas Yiorkas feat. Stereo Mike - Watch My Dance (Griechenland) (03:01)
20. Daria Kinzer - Break A Leg (Kroatien) (02:54)
21. Wolf Kati - Szerelem Miert Mulsz (Ungarn) (04:09)


*CD2

01. Jedward - Lipstick (Irland) (03:52)
02. Dana International - Ding Dong (Israel) (02:48)
03. Sigurjon S Friends - Aftur Heim (Island) (03:13)
04. Raphael Gualazzi - Follia D Amore (Italien) (03:36)
05. Evelina Sašenko - C'est Ma Vie (Litauen) (03:06)
06. Musiqq - Angel In Disguise (Lettland) (03:09)
07. Zdob ?i Zdub - So Lucky (Moldavien) (03:05)
08. Vlatko Ilievski - Rusinka (Macedonien) (02:58)
09. Glen Vella - One Life (Malta) (02:58)
10. 3js - Je Vecht Nooit Alleen (Niederlande) (03:03)
11. Stella Mwangi - Haba Haba (Norwegen) (02:58)
12. Magdalena Tul - Jestem (Polen) (03:03)
13. Homens Da Luta - A Luta É Alegria (Portugal) (02:54)
14. Hotel Fm - Change (Rumänien) (03:04)
15. Nina - Caroban (Serbien) (03:01)
16. Alexey Vorobyov - Get You (Russland) (03:07)
17. Eric Saade - Popular (Schweden) (03:00)
18. Maja Keuc - Vanilija (Slowenien) (02:59)
19. Twiins - I'm Still Alive (Slowakei) (03:01)
20. Senit - Stand By (San Marino) (03:06)
21. Yuksek Sadakat - Live It Up (Türkei) (02:56)
22. Mika Newton - Angel (Ukraine) (02:58)