Post Description

Uit mijn boekenvoorraad heb ik weer een exemplaar opgeduikeld, waar ik geen epub van heb kunnen vinden. Het is van een vrij onbekende (christelijke) auteur: Karen Hancock. Het is deel 1 uit De kronieken van Kalladorne, maar zoals we intussen gewend zijn van de uitgevers is dit deel het enige van de vier die in het Nederlands is vertaald. Gelukkig is er geen cliffhanger in dit boek: het is een afgerond verhaal. Dus je hóéft niet in het Engels verder, tenzij je het zo'n boeiend verhaal vindt, dat je de rest ook wilt lezen.
Ik vond het boek zeer de moeite waard, ondanks het feit dat de schrijfster het verhaal duidelijk gebruikt om haar christelijke boodschap aan op te hangen. Maar ja, ze bevindt zich in goed gezelschap: C.S. Lewis deed dat ook en misschien vinden een hoop mensen dat helemaal niet erg. Ik las een recensie bij Bol.com van een lezer die Karen Hancock na lezen van dit boek met stip op één heeft gezet van haar favoriete fantasy-auteurs.
Ik ben het niet met haar eens, maar ik heb geen spijt van het lezen van dit boek.
Ik zou zeggen: oordeel zelf.

Op de achterkant staat:
Acht jaar is Abramm bezig geweest om zich binnen de gemeenschap van een gewijde orde voor te bereiden op de dienst aan Eidon. Binnenkort zal hij zijn eed afleggen om toegelaten te worden tot het aanraken en onderhouden van de Heilige Vlammen.
Maar op de vooravond van de dag waarop hij onherroepelijk afstand zal doen van het leven waarvoor hij bestemd was - als Abramm Kalladorne, de vijfde zoon van de koning van Kiriath -wordt hij verraden door zijn geestelijk mentor en als slaaf verkocht door zijn broers.
Abramm, die op het punt stond de gelofte van geweldloosheid af te leggen, wordt gedwongen als gladiator te vechten. Hoe langer hij in deze rauwe werkelijkheid moet zien te overleven, hoe meer vragen hij krijgt over zijn verleden. Wat is er eigenlijk waar van alles waarvoor hij acht jaar lang gediend heeft? Wie is Eidon werkelijk?