Post Description

MIKA WALTARI, de schrijver van Sinuhe de Egyptenaar, die steeds opnieuw zozeer geboeid wordt door een bepaalde cultuurperiode in onze geschiedenis dat hij daaraan een speciale studie wijdt, waaruit tenslotte een roman groeit, werd volkomen gepakt door de oorspronkelijke en prachtige cultuur der mysterieus glimlachende Etrusken.
Omstreeks 500 jaar v. Chr. was de bloeitijd der Etrusken, vóór de Romeinen hun destructief werk begonnen waren, dat door de ondermijnende invloed der Grieken verhaast werd; het was ook de tijd van de Perzische oorlogen.
In deze levenssfeer werd de figuur van Toerms geboren, op het tijdstip waarop hij zichzelf „ontdekt” onder een door de bliksem gespleten boom in Efeze. Evenals Sinuhe de Egyptenaar bijkans tien eeuwen vóór hem, voert het lot ook Toerms van het ene deel . der antieke wereld naar het andere, tot hij tenslotte zijn Etruskische huis bereikt en zijn herinneringen en bespiegelingen hem van de overtuiging doordringen dat iemand, die zichzelf zó volkomen doorgrondt als hij, niet meer vergankelijk is, onsterfelijk is en het vermogen bezit om op aarde weer te keren en een nieuw leven te beginnen. Deze grootse roman boeit niet alleen van het begin tot het einde door de fenomenale vertelkunst van Waltari, zij voert ons ook binnen in een van de geheimzinnigste beschavingen van de oudheid, de wereld der Etrusken, wier cultuurschatten eerst na 25 eeuwen tot ons konden spreken.