Post Description

OOST JAVA, Indonesië: Diepzeeduiker Dave Yiu heeft de afgelopen 20 jaar talloze duiken gemaakt naar scheepswrakken uit de Tweede Wereldoorlog in Azië. De laatste jaren is hij echter ook getuige geweest van hun vernietiging uit de eerste hand.

Twee wrakken die hij vaak heeft bezocht zijn de Britse Royal Navy slagkruiser HMS (Her Majesty's Ship) Repulse en het slagschip HMS Prince of Wales. Zij zonken voor de kust van Kuantan, Maleisië op 10 dec. 1941 onder Japanse aanval.











Tijdens een reis in 2013 merkte hij dat er een propeller ontbrak aan de achtersteven van de 242 meter lange Repulse, die op het ondiepste punt zo'n 50 meter onder water ligt.


"We hebben het hier over een enorme propeller, groter dan het formaat van een bus," vertelde hij aan het programma Undercover Asia. "Het is verdwenen. Vroeger zagen we kleine bergers, en die doken gewoon naar schroot, maar dit is iets heel anders."

Het zinken van de HMS Repulse en de HMS Prince of Wales betekende een grote tegenslag voor de Britten in de oorlog, en meer dan 800 mannen op beide schepen kwamen om.

Meer dan 40 zijn geïdentificeerd als beschadigd of verwijderd. Honderden anderen zijn vermoedelijk beschadigd of worden als kwetsbaar beschouwd. Duizenden Amerikaanse, Australische, Britse, Nederlandse en Japanse zeelieden gingen met de schepen ten onder.

Het nieuws van de illegale berging en de ontheiliging van oorlogsgraven heeft in landen als Nederland tot verontwaardiging geleid.

De Nederlanders, de koloniale heersers van Indonesië, verloren drie schepen toen Japan de geallieerden versloeg in de Slag in de Javazee op 27 februari 1942.


Duizenden soldaten verloren hun leven in de zeeslagen tussen de geallieerden en Japan. Zo'n 915 man vergingen met de HNLMS (Zijne/Her Majesteitsschip) De Ruyter, Java en Kortenaer. In totaal gingen 2.300 levens verloren in de strijd, die de bezetting van Nederlands-Indië door Japan trachtte te voorkomen.

Wie heeft deze oorlogsgraven vernietigd en waarom? Onderzoeksjournalist Aqwam Fiazmi Hanifan is een van degenen die hebben geprobeerd het mysterie te ontrafelen.

Hij ging naar Oost-Java, waar verhalen waren opgedoken over menselijke resten die waren gevonden naast schroot van een Nederlands schip dat was opgebaggerd.

Een oud ijzerbewerker in Brondong bewaarde een voorwerp dat afkomstig lijkt te zijn van een Nederlands schip.
Aqwam stelde echter vast dat zij niet verantwoordelijk konden zijn geweest voor de grootschalige opruiming van de wrakken, waarvoor moderne machines nodig waren.

Wat de menselijke resten betreft, zei een voormalige sloopopzichter dat er beenderen en schedels waren gevonden. Sommige resten waren begraven op de Suko-begraafplaats in Brondong, maar officieel onderzoek wees uit dat de botten van dieren waren.

Op basis van getuigenissen van de plaatselijke bevolking opereren schepen soms toch buiten de locatie die op die vergunningen staat vermeld, voegde hij eraan toe. "Soms zijn de gebieden waar ze werken vrij ver verwijderd van de zeegaten waar ze geacht worden te werken."

In 2017 werd een ander schip, een baggerschip genaamd Chuan Hong 68, door de Indonesische marine opgepakt omdat het een gezonken Zweedse mammoettanker zou hebben geplunderd.


Chuan Hong 68 werd vervolgens vastgehouden door het Malaysian Maritime Enforcement Agency. Het schip en zijn bemanning werden later vrijgelaten.

Sommige deskundigen geloven dat illegale bergers historische scheepswrakken uit elkaar hebben gerukt vanwege de hoge waarde van hun metalen. De schepen werden vervaardigd vóór de eerste atoomexplosies en zijn, in tegenstelling tot staal dat sindsdien wordt geproduceerd, niet radioactief besmet.


Dergelijk metaal is zeldzaam en wordt gebruikt voor gevoelige apparatuur, zoals geigertellers - die straling detecteren - luchtvaartinstrumenten en clean-room apparatuur, aldus maritiem archeoloog James Hunter van het Australian National Maritime Museum.



Regeringen en onderzoekers hebben enige vooruitgang geboekt bij de bescherming van wat er nog over is van de scheepswrakken uit de oorlogsperiode in de regio. Maar er is meer werk nodig, en samenwerking tussen landen is een delicate en ingewikkelde taak.

De internationale wetgeving - met inbegrip van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee - is ontoereikend gebleken voor de bescherming van de HMAS Perth, aldus een document dat mede is opgesteld door Hosty, Hunter en Shinatria Adhityatama van het Nationaal Onderzoekscentrum voor Archeologie van Indonesië.

De status en bescherming van scheepswrakken uit de Tweede Wereldoorlog hangen af van de bereidwilligheid en de nationale wetten van het land waar ze worden gevonden, zo merkten Nederlandse en Indonesische onderzoekers op in een ander paper, dat in januari werd gepubliceerd.

Indonesië stelt zich op het standpunt dat deze wrakken onder zijn rechtssysteem vallen, zo schrijven zij in het paper Battle of the Java Sea: Eén gebeurtenis, meerdere locaties, waarden en opvattingen.









Helaas heb geen ondertitels kunnen vinden.


Kijkse!