Post Description

Het Eurovisiesongfestival 1958 was het derde Eurovisiesongfestival en vond plaats op 12 maart 1958 in Hilversum. Het was voor het eerst dat de winnaar van het voorgaande jaar het songfestival mocht organiseren, in dit geval Nederland. Het programma werd gepresenteerd door Hannie Lips.

Van de 10 deelnemende landen won Frankrijk dit songfestival met het nummer Dors, Mon Amour, uitgevoerd door André Claveau. Dit lied kreeg 27 punten, 27% het totale aantal punten. Met 24 punten werd Zwitserland tweede, gevolgd door Italië dat derde werd met 13 punten.

De Italiaanse inzending werd niet volledig ontvangen in sommige andere landen, waardoor, nadat alle andere liedjes gezongen waren, Domenico Modugno zijn inzending opnieuw moest zingen. Deze Italiaanse inzending, Nel Blu Dipinto Di Blu, gezongen door Domenico Modugno en beter bekend als Volare was waarschijnlijk de grootste hit die uit deze editie van het songfestival kwam. Het lied werd erg succesvol in de Verenigde Staten en won twee Grammy Awards.

Dit jaar is, samen met 1956, de enige keer dat er geen Engels werd gezongen op het Eurovisiepodium.

Het interludium was muziek uitgevoerd door het Metropole Orkest, gedirigeerd door Dolf van der Linden. Dat jaar waren er twee interludia, één in het midden en één nadat alle liedjes gespeeld waren.

Net als vorig jaar had elk land tien juryleden, die elk 1 punt aan een liedje gaven. Stemmen op het eigen land was niet toegestaan.

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden niet op het bord. Wel stonden de titels van de liedjes vermeld met daarvoor het nummer van het optreden. Achter elk liedje stond het totaal met daarvoor een kolom waarin de gegeven punten stonden. Zodra deze zichtbaar waren, werden ze bij het totaal opgeteld.

Tijdens de puntentelling stond de presentatrice op het podium, naast het scorebord. Op een desk voor haar stond de telefoon waarvan zij tijdens het stemmen de hoorn aan haar oor hield.

De jury's werden opgebeld in omgekeerde volgorde van optreden. Het geven van de punten ging op volgorde van optreden. De vertegenwoordiger van het land noemde het nummer, land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde het nummer en het aantal punten in de taal waarin de punten gegeven werden. De punten werden niet in een andere taal herhaald. In het Frans en Engels gebruikte de presentatrice het woord votes.

Na de één-na-laatste stemming, die van Nederland, stonden Frankrijk en Zwitserland nek-aan-nek met respectievelijk 21 en 20 punten. De beslissende punten kwamen uit Rome. Italië begon met zes punten aan Frankrijk. Daarmee was gelijk duidelijk dat Frankrijk de winnaar was met 27 punten.

De juryvoorzitter van Oostenrijk had niet begrepen dat de punten herhaald moesten worden, waardoor Lips hem moest vragen opnieuw te beginnen. Ze maakte bijna een fout door Zweden vijf punten te geven, terwijl dat vier moest zijn. De fout werd door de technici van het scorebord gelijk hersteld.
Frankrijk gaf de punten in de verkeerde volgorde, namelijk: de omgekeerde volgorde van optreden. Door de slechte telefoonverbinding lukte het nauwelijks de punten bij te houden. Met veel herhalen lukte het toch om de punten op het bord te krijgen.










Tracklist:


01. Domenico Modugno - Nel Blu Dipinto di blu (Volare) (Italien) (03:42)
02. Corry Brokken - Heel de wereld (Niederlande) (02:51)
03. André Claveau - Dors, Mon Amour (Frankreich) (03:13)
04. Solange Berry - Un Grand Amour (Luxenburg) (02:41)
05. Alice Babs - Lilla Stjrna (Schweden) (02:35)
06. Raqül Rastenni - Jeg Rev Et Blad Ud Af Min Dagbog (Dänemark) (03:22)
07. Fud Leclerc - Ma Petite Chatte (Belgien) (03:08)
08. Margot Hiescher - Für zwei Groschen Musik (Deutschland) (02:58)
09. Liane Augustin - Die Ganze Welt Braucht Liebe (Austria) (02:52)
10. Lys Assia - Giorgio (Schweiz) (03:00)