Post Description

Het duurde jaren voor de singer-songwriter en Fransman Alain “Leadfoot” Rivet om de muzikant te worden die hij vandaag is. Leadfoot is het soort artiest, dat meer tijd nodig heeft en de ervaringen van onderweg, om tot een goed artistiek niveau te komen. Hij ontwikkelde zijn stem door de jaren heen en als songwriter liet hij zich inspireren door zijn mentors en grote voorbeelden als Randy Newman, Johnny Cash, John Prine, Jimmy Reed, Muddy Waters, Rodney Crowell en Guy Clark. Muzikaal is hij beïnvloed door de blues, folk, soul en country muziek, met daar doorheen verweven flarden Fado [een in Portugal zeer gewaardeerde zangkunst, die vroeger echter uitsluitend in armoedige kroegen werd gezongen], Milonga [milonga is een Argentijnse, Uruguayaanse en Zuid-Braziliaanse muziekvorm en dansstijl], Són uit Cuba  en Centraal Aziatische muziek. Hij noemt zijn muziek zelf, o.w.v. de diverse invloeden, ‘Mongrel Music’. In deze muziek hoor je zelfs wat Ry Cooder, Tom Jones en Peter Green. Leadfoot is géén groot mondharmonicaspeler en gitarist, maar dit maakt deel uit van zijn eigen en karakteristieke stijl.

Leadfoot is opgevoed door klassiek geschoolde muzikale ouders, startte in 1962 met zijn éérste bandje en zat sindsdien niet meer stil. Hij overleeft de jaren ’60 door te spelen in vooral Franse bands als “The Turnips” en “The Murators”. Hij neemt zijn éérste albums op bij het Fontana (in 1957 geïntroduceerd door Philips in Frankrijk) en Vogue label en treedt op in België in de musical “Hair”. In de jaren ’70 rijst hij de wereld rond en versiert hij een platencontract bij RCA en performt hij met de soul band “Bad Child”. In de jaren ’80 richt hij de wat meer bekende rock / blues / country band “Rockin’ Chair” op, terwijl hij DJ is voor de vrije radio zender RFM. In de jaren ’90 tourt hij met artiesten als Bo Diddley, Wilson Pickett, Donovan, Zachary Richard, Mari Boine, Gatemouth Brown, “The Flyin’ Burrito Brothers”, Peter Green, Kevin Ayers, Kevin Coyne, Jimmy Rogers, Junior Wells, Johnny Copeland, Tommy Castro en nog andere sterren.

Leadfoot bracht ondertussen al meerdere albums uit en kreeg in de studio het gezelschap van Tommy Castro, Roy Rogers, Amos Garrett, Popa Chubby, Tom Principato, John Mooney, Larry Garner en Joanna Connor. Op het podium stond hij al samen met Sam Myers (1936-2006), Anson Funderburgh, Smokin’Joe Kubek, Duke Robillard, Calvin Russell, Neal Black, Billy Price, Larry Garner, Amos Garrett en nog anderen. Naast zijn eigen carrière is Leadfoot ook actief in enkele ‘side projecten’ als “The Blues Conspiracy” (met Neal Black & Nico Wayne Toussaint) en “The Drinkhouse Preachers” (met Neal Black en Pat Boudot-Lamot).

Album tracks: 1”Funny Boy” [freddy king] – 2”You’re A Fool To Yourself” * - 3”Shevedaddy Song” * - 4”Between a Woman & a Man” [eric Bibb] – 5”Swing Dat Hammer” [traditional] – 6”Why People Act Like That?” [bobby Charles] – 7”Part Time Love” [clay Hammond] – 8”The Road To Cairo” [david Ackles] – 9”I Was All Wrong” * – Lyrics * by A. Leadfoot Rivet – 8 & 9: featuring Amos Garrett

Het nieuwe solo album “One Night On The Road – Live!” van Leadfoot Rivet is een gevarieerd live album met negen gevarieerde tracks. Het album opent met een korte instrumental van Freddy King 1”Funny Boy”, met te smaken, swingende orgel grooves van Slim Batteux. Hierna brengt Leadfoot twee eigen nummers. Het 2”You’re A Fool To Yourself” is een swing blues track met opnieuw Batteux op de voorgrond en in een leidende partij. Met 3”Shevedaddy Song” kiest Leadfoot aanvankelijk voor rauwere blues en vraagt hij aan zijn maatje Pat Boudat-Lamot, om op slide gitaar te doen wat hier van hem verwacht wordt. Naargelang het nummer vordert verandert de sfeer, horen we de mondharmonica van Leadfoot even, wordt het orgel en de ritme sectie belangrijker en wordt alles wat losser en sfeervoller: Mongrel! De volgende track is een cover van Eric Bibb. 4”Between A Woman & A Man” is meer funky en rockt behoorlijk. Ook hier zijn de piano riffs erg belangrijk. Het méést opvallende nummer op het album is de traditional 5”Swing Dat Hammer”. In een typische Leadfoot stijl en met heel veel gevoel voor drama, brengt hij deze gospel, een ‘chain gang work song’, solo en voel je het werkritme van de gestrafte gevangenen. Knap (met terecht live applaus)! Leadfoot vervolgt met een nummer van de Amerikaanse singer-songwriter Bobby Charles 6”Why People Act Like That?”. Wij kennen Bobby Charles allen van zijn grootste R&R hit (in de versie van “Bill Haley & The Comets”)  “See You Later Alligator”. De versie van Leadfoot is heel sfeervol en sterk Latino beïnvloed. De verschillende improvisaties die we van de muzikanten horen, verdienen een pluim! (Dit is mijn persoonlijke keuze track). R&B en soul singer-songwriter Clay Hammond kennen we van zijn hit “Part Time Love”. Hij leende van collega Sam Cooke zijn stijl. Ook Leadfoot waagt zich aan zijn 7”Part Time Love”. Hij vangt, na een funky intro, de song aan in het Frans om even in de sfeer te komen. Daarna komt alles op tempo en krijgen we een genietbare stevige funky cover van deze “Lover”. We eindigen het album met twee bijzondere tracks, omdat gitarist Amos Garrett mee speelt op de tracks 8”The Road To Cairo” [david Ackles] en 9”I Was All Wrong”. Amos Garrett (°1941, Detroit, Michigan) is een Amerikaans - Canadees muzikant en schrijver. Hij verblijft in Toronto, waar hij opgroeide én in Montreal. We kennen hem van zijn gitaar solo op het album van Maria Muldaur "Midnight At The Oasis". 8”The Road To Cairo” is een rustige track, die vooral gedragen wordt door de gitaarpartij en de prima zang van Leadfoot. De afsluiter 9”I Was All Wrong” is een blues track over een dronken man, die Leadfoot opent op harp en die daarna rustig door hobbelt via enkele prima solo’s op gitaar en piano / orgel, die de sfeer perfect weergeven. Met uiteraard onze finale dank aan Amos Garrett, zijn oude vriend, voor deze lekkere “kers op de taart”!

Alain Rivet, die ooit van Larry Garner de bijnaam "Leadfoot" kreeg, speelt een andere soort van blues muziek: “Mongrel music”. Dit is het synoniem voor blues muziek doordrenkt met Fado uit Portugal, Milonga uit Argentinië en Són uit Cuba. Dit is géén wereldmuziek, maar muziek van een doorleefd muzikant, die na veertig jaren touren en opnemen er nog steeds staat en zijn roots nooit verloochend heeft. De sfeer op dit live album is intens, onderhoudend en het ontdekken waard!



Leadfoot Rivet - 1998 - Bluesmaniac

Leadfoot Rivet - 2003 - Live at the New Morning

Leadfoot Rivet - 2007 - Greyboy Blues

Leadfoot Rivet - 2012 - Welcome to My Mongrel Music World

Leadfoot Rivet - 2014 - One Night On The Road Live

Leadfoot Rivet - 2015 - Southern Echoes