Post Description

Slechts weinig mensen buiten Kansas City, Missouri kenden de jonge en dynamische zangeres/gitarist genaamd Samantha Fish totdat zij met haar debuutalbum Runaway doorbrak in 2011. Tot die tijd was ze druk bezig de blues te ontdekken en veel te spelen in plaatselijke venues. Met haar eerste solo album toont ze aan dat met haar terdege rekening moet worden gehouden. Binnenkort verschijnt haar tweede album, Black Wind Howlin’. Het album is geproduceerd door Mike Zito, uit St. Louis en winnaar van een Blues Music Award 2010. Meteen valt in bijna alle nummers de vette gitaarsound op, ondersteund door strakke bass en drums. 12 nummers waar de energie van af spettert en waarin duidelijk te horen is wie haar voorbeelden zijn: van Tom Petty en Stevie Ray Vaughan tot Son House en Skip James. Hierin schuilt meteen ook het gevaar dat een aantal nummers op clichés gaat lijken zeker met teksten als ‘Ashes to ashes, dust to dust’ en ‘Shivers up and down my spine’. Naast pompende bluesrock zijn ook mooie ballads te beluisteren als “Over You”, “Let’s Have Some Fun” en “Last September”, wat klinkt als een onvervalste countrysong.
Hoogtepunten zijn het sterke openingsnummer “Miles To Go”, “Go To Hell” en “Who’s Been Talking”. Zoals Fish het zelf zegt: “I really got to do exactly what I wanted to do on Black Wind Howlin’ and I’m incredibly proud of it…”

Bron publicatie: Recensie: Samantha Fish - Black Wind Howlin’ | Blues Magazine (https://www.bluesmagazine.nl/recensie-samantha-fish-black-wind-howlin/)