Post Description

Ik kwam deze tegen en het leek mij wel wat voor jullie!

Tekenaar: Cosset Sébastien, Pommepuy Marie
Scenarist: Vehlmann Fabien
Uitgeverij: Hum!

Het leven kan toch zo roze zijn. Het frêle meisje Aurora zit samen met haar prins Hector een kopje warme chocolademelk te drinken. De ijdele Hector voelt zich aanbeden. Een kusje hangt in de lucht. Maar net voor het moment suprême, drupt er een dikke klont in zijn chocolade. Het is het plafond dat als een pudding in elkaar zakt! Aurora en Hector spurten weg en kunnen ternauwernood ontsnappen. Buiten regent het pijpenstelen. Naast Aurora ligt een lijk van een jong meisje in het gras. Uit haar oren, mond en neus kruipen er allemaal kleine schattige kindjes. Het zijn de vriendjes van Aurora en Hector. Ze vluchten allen angstig weg uit het rottende lijk. De komende dagen houdt het bizarre kleine volkje zich in, op en rond het lijk op. Ze zijn hun huisje en voedsel kwijt. Aurora houdt er de moed in en neemt de organisatie op zich. Ze verdeelt het weinige eten en zorgt voor onderdak. Maar dat lijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. De buitenwereld is niet zonder gevaar. Op zoek naar eten klimt er eentje in een vogelnest en nestelt zich tussen de krijsende roodborstjongen. Het meisje opent haar mond als de moedervogel. Die worm zal voor haar zijn! Het lukt, maar de snavel doorboort haar keel. Ze is dood. Even later wordt haar zusje meegenomen door een mier en wordt verorberd. Maar ook de minimensjes zijn allesbehalve schattig. De vraag is zelfs of ze niet wreder zijn dan de dieren die hen omringen. Of zijn de mensen die hen omringen de echte moordenaars? Wie heeft het meisje vermoord? Ja, wie?

Mooi Duister is een vreemd sprookje. Lief, wreed, knuffelbaar en ronduit walgelijk. Erg leuk!!