Post Description

Indie-folk, met alleen een akoestische piano en gitaar, heel zacht bespeeld en voorzien van intieme zang. Een Nederlands/Italiaans onderonsje. Gaaf hoor.

Bruggen bouwen om afstanden te overbruggen. Van een afstand dichterbij jezelf komen, dichterbij die intense muziekbeleving, dichterbij de kern van het hoe en waarom? Haar trotsheid deelt ze met een gemeend mailtje naar de eindredactie van Written In Music. Ze ratelt op papier maar door over die vruchtbare vriendschappelijke samenwerking, de gedeelde creativiteit en het uiteindelijke eindproduct. Dit is ook Chantal Acda, die buiten haar pure liefde voor perfectie ook dat pure enthousiasme deelt, zo mooi, zo eerlijk en zo echt. En met zo’n oprechtheid kan je niks anders doen dan deze plaat oppakken. Niet alleen vanwege het wonderschone beeldend resultaat, maar vooral omdat ze het verdient. Buiten dat gegeven is A Closer Distance gewoon een prachtplaat. Maar zijn we ondertussen wat anders van Chantal Acda gewend? We doen er misschien wel te gewoontjes over, maar wat een natuurtalent is deze vrouw toch.

Het duo laat niet alleen de muziek voor zich spreken, maar legt tevens de nadruk op ondersteunende beelden. De winterse clip die Linda Russomanno voor Sirens maakt, gaat dieper op die corona verlatingsangsten in. Een witte laag aan maagdelijk wit bedekt alle sporen uit het verleden, de hoopvolle lente, de drukkende zomer en de moeizame herfst zijn in een klap weggevaagd. Daaronder schuilt dan wel de toekomst van het nieuwe leven, het is te gemakkelijk om die wonden uit het verleden zalvend te verhullen. Sneeuwwitje sprookjesfantasie, de realiteit eenvoudig als niet bestaand afwimpelen. Chantal Acda bewandelt het new age folk landschap, en treft hierbij die liefkozend strelende warmte van een Moya Brennan van Clannad. Bevriezen en vervolgens ontdooien in de schoonheid van de natuur welke uiteindelijk het klimaatverval zal overwinnen.

En dan val je gelijk al even stil, en moet je nog aan de rest van A Closer Distance beginnen. Dit komt wel eventjes binnen zeg. Je staat gelijk weer met twee benen gegrond op de aarde. Laten we het toe dat het milieu langzaam in het broeikaseffect wegzakt, of is dit de zoveelste noodkreet om actie te ondernemen. Connecting Dots is net zo fragiel breekbaar, maar wel lichter van toon. Het pianospel van Bruno Bavota zoekt toenadering bij de kwetsbare vocalist, die haar hang naar perfectie opzij zet voor nog meer gemeende diepgang. Tot tranen geroerd probeer ik mij te herpakken en te concentreren op het levendig gedragen muziekstuk. Het maakt een achtbaan aan ongecontroleerde onvervalste zuivere emoties in mij los. Zo rein en zo zuiver, het is onbegrijpelijk hoe dit tweetal dit klaar speelt.

Still I schudt de pandemie als een natte verregende jas van zich af, en pakt het normale leven met de normale maniertjes en de normale bezigheden weer op. Toch is er veel verandert, het isolement heeft zich nog niet losgekoppeld van de privésituatie. De zwijgzame stilte is nog steeds binnen de vier muren aanwezig. De wereld maakt zich in Slowmotion klaar voor een doorstart, maar in de relationele sfeer is die worsteling nog steeds voelbaar. Stel jezelf open op de voorgrond op, van binnen ben je nog steeds diezelfde liefdevolle persoon, paniekerig vechtend voor een stukje geborgenheid en aandacht. Die aarzelende toerijking tot verbintenis zoeken komt nog het sterkste in Closeness naar voren. De stem als jong intiem instrument die zich door de ervarenheid van de stevige vaderlijke pianotoetsen laat verleiden.
Vreemd genoeg krijg je bij A Closer Distance een sterk huiselijk gevoel. De nostalgische herinneringen, het kopje thee als je na school thuis komt. Maar ook het gedeelde verdriet, de woordeloze zinnen in de avonden aan tafel. Het zorgeloze en de zorgen. Lullaby for Loved Ones, bescherm het gezin, de kern van dit alles. Het verlies en het geluk dat daarvoor in de plaats komt. De onomkeerbare omwenteling en de herhaling van strategische zetten. A Closer Distance overstijgt de liefde, en net als in een relatie wordt het na verloop van tijd veelal houden van. Dat is het, houden van, een nieuwe hogere overstijgende dimensie. Ja, ik hou van A Closer Distance. 

Laat het alstublieft een begin zijn van een zeer vruchtbare samenwerking.

Tracks:
1. Connecting Dots (2:58)
2. Sirens (3:38)
3. Still I (3:06) 
4. Closeness (2:54)
5. Slowmotion (3:27)
6. Days Like These (3:15)
7. Her Eyes (2:47)
8. Lullaby for Loved Ones (3:42)
9. Everything Collides (3:32)

Staat er compleet op, 10% pars mee gepost. Met zeer veel dank aan de originele poster. Laat af en toe eens weten wat je van het album vindt. Altijd leuk, de mening van anderen.

https://www.youtube.com/watch?v=jVZ5WDAjM88