Post Description

Geen genre, mooi zo. Maar wel prachtig.

Hoe moeilijk is het om iets over een album te schrijven als de maker ervan zelf al zo ongelooflijk open vertelt over wat dit album voor hem betekent.

Wat is de impact op mijzelf? Groot, heel groot. Dat was bij voorgangers About a Boy ep (2016) en Sirens uit 2019 al enorm. Niet omdat ik zijn ervaringen deel, integendeel. Nee, het is de emotie die de muziek uitstraalt. Het is allemaal zo puur: blazers, akoestische gitaar, strijkers en dat allemaal zo natuurlijk samengesmolten door de warme stem van Jon.

Echt, dan weet je mij te raken. En mij niet alleen. Veel muziekliefhebbers die ik dit persoonlijk aanraad en een beetje dezelfde muzieksmaak delen als ik worden ook geraakt. Muziek is en blijft universeel.

Jons liefde voor Joni Mitchell (hij noemt zelf Blue en Ladies of the Canyon, niet geheel toevallig ook behorend tot mijn favoriete Joni albums waar ik zelf Court and Spark nog aan toevoeg) is goed terug te horen. Ook muziek die weet te raken en te ontroeren.


Tracks:
01 Howl 
02 Haunted 
03 Faggot 
04 T.F.I.B.R. 
05 Cruising at the End of the World 
06 RAGE. 
07 Metropolitan 
08 Carousel 

Staat er compleet op, 10% pars mee gepost. Met zeer veel dank aan de originele poster. Laat af en toe eens weten wat je van het album vindt. Altijd leuk, de mening van anderen. Oh ja, MP3 doe ik niet aan.

https://www.youtube.com/watch?v=f12rEXpbM-Q